Water, steen, wijnranken...
het koor
Het koorgewelf werd herbouwd na de brand van 1556.
Van het gotische koor, gebouwd in de tweede helft van de 13e eeuw, zijn alleen de zevenzijdige apsis en de rechtertravee overgebleven. Op het kruispunt van de ogivale takken van het gewelf is een zware sluitsteen, versierd met klassieke pilasters en verfraaid, uitgehold door zes arcaden met beeldjes.
Het onderste deel van de apsis heeft een vals gotische arcatuur van gips uit de 19e eeuw met medaillons met de namen van de beschermheiligen van de graven van Tonnerre. De slanke ramen zijn erg aantrekkelijk. De zeven gebrandschilderde ramen, die eeuwenlang in gekleurd glas waren gebleven, werden tussen 1863 en 1866 vervangen door de huidige gebrandschilderde ramen (scènes uit het Oude en Nieuwe Testament), ontworpen door Mena, een meester-glasblazer uit Parijs, die in 1867 ook de gebrandschilderde ramen in de Mariakapel maakte.
(De gebrandschilderde ramen in het schip en transept zijn gemaakt door het atelier Vermonet, een meester-glasblazer uit Reims, tussen 1884 en 1888). Het koorgestoelte komt uit de Abdij van Saint Michel. Het altaar dateert uit het einde van de 18e eeuw.
Presentatie en geschiedenis van Tonnerre
Tonnerre verscheen voor het eerst in de Romeinse tijd als Tornodurum, wat "vesting" betekent. Voor de Lingons was het de hoofdstad van de Pagus tornodorensis. Hier, in de vallei van Armançon, werd het graafschap Tonnerre gecreëerd, dat diende als doorgangspunt tussen Parijs en Dijon, in een tijd waarin de koning van Frankrijk zijn zinnen had gezet op het hertogdom Bourgondië. [Lees meer]
Stadhuis Tonnerre
Sociale netwerken
Qrcode lezer
Ontdek meer over de Saint-Pierre kerk