Water, steen, wijnranken...
De buitenkant
De buitenkant van de Sint-Pieterskerk is een mix van gotische en renaissancestijlen.
Het gotische koor, ondersteund door dikke steunberen, wordt bekroond door een kroonlijst in Bourgondische stijl. De zuidgevel is in pure Italiaanse renaissancestijl: bovengalerijen, neoclassicistische zuilen en kapitelen, achthoekige lantaarn, entablatuurfriezen versierd met fijn bewerkt loofwerk. De ramen in het kleine portaal zijn in overeenstemming met de trompe l'oeil esthetiek die in die tijd in de mode was.
De waterspuwers geven dit centrale deel van de kerk een gotisch tintje. De minder uitgebreide noordgevel bevat ook elementen van de renaissancestijl. Op deze gevel omlijst een decoratie van pilasters een klassiek portaal, waarvan de opening is dichtgemetseld.
Een cartouche bevat een lange inscriptie in het Latijn en het Frans met betrekking tot het leggen van de eerste steen voor het portaal op 1 oktober 1590. Drie kenmerken zijn bijzonder interessant qua hoogte. De steunbeer die ten zuiden van het axiale raam oprijst, eindigt in een platform dat het binnenwerk van een klok ondersteunt.
Deze bestaat al sinds de 16e eeuw en de huidige aedicula dateert uit de tweede helft van de 18e eeuw. Op dezelfde steunbeer staat een elegant achtervolgd beeld dat uit de 12e eeuw lijkt te stammen.
Deze figuur, die een boek in zijn hand houdt en een grote pet draagt, heet Michomer, een Ierse monnik en metgezel van St Germain d'Auxerre, die in 444 stierf op het kasteel van Tonnerre en begraven ligt in de buurt van Saint Pierre. Op een van de noordwestelijke steunberen van de klokkentoren staat een beeld van een krijger die zichzelf beschermt met een rond schild versierd met een pauselijk hoofd. Deze kleine 16e-eeuwse figuur heeft de traditionele naam "Griboudin" gekregen, naar de arbeiders die hem bezochten voor hun rondreis door Frankrijk in de tijd van de Compagnonnage. Hij symboliseerde kracht en hoop en de arbeiders zagen hem als een beschermer, zoals Sint Vincentius voor de wijnboeren.
Presentatie en geschiedenis van Tonnerre
Tonnerre verscheen voor het eerst in de Romeinse tijd als Tornodurum, wat "vesting" betekent. Voor de Lingons was het de hoofdstad van de Pagus tornodorensis. Hier, in de vallei van Armançon, werd het graafschap Tonnerre gecreëerd, dat diende als doorgangspunt tussen Parijs en Dijon, in een tijd waarin de koning van Frankrijk zijn zinnen had gezet op het hertogdom Bourgondië. [Lees meer]
Stadhuis Tonnerre
Sociale netwerken
Qrcode lezer
Ontdek meer over de Saint-Pierre kerk